Hispaniola
Opgedragen aan mijn kleindochter Lianne
Ik schreef Hispaniola in 2006 ter gelegenheid van het vijfhonderdste sterfjaar van Christoffel Columbus (1451-1506), die in 1492 Amerika ontdekte. Columbus werd geboren in Italië, maar vestigde zich als jonge man in Lissabon, vanwaar hij ontdekkingsreizen ondernam, onder andere naar Afrika. Geïnspireerd door de nieuwe theorie dat de aarde rond was, probeerde hij Azië te bereiken door naar het westen te varen. In 1492 vertrok hij onder Spaanse vlag, en twee maanden later ontdekte hij de eerste eilanden in de Caribische Zee. Hij dacht dat hij in Indië was en noemde de inheemse bevolking daarom ‘Indianen’. Een van de eilanden, het huidige Haïti en de Dominicaanse Republiek, noemde hij La Española, wat in het Latijn ‘Hispaniola’ betekent.
De compositie bestaat uit drie in elkaar overlopende delen. In het eerste deel wordt de voorbereiding van de reis weerspiegeld, afgewisseld door een ontspannen Spaanse sfeer die de bedrijvigheid van die tijd weergeeft. Het tweede deel is snel van tempo en vol ritmische verrassingen, wat de lange, gevaarlijke en onvoorspelbare zeereis symboliseert. Nadat de scheepsbel heeft geklonken bij het “Land in zicht!”, vangt het derde deel aan. Het breed uitgesponnen thema geeft de kust die langzaam uit de zee rijst weer, waarna de euforie van de ontdekking van het nieuwe land wordt verklankt met een grote muzikale climax aan het slot.